Owrzodzenia podudzi to powszechna dolegliwość, którą można dość łatwo rozpoznać. Rany najczęściej występują w okolicy kostki. W zdecydowanej większości przypadków nie goją się lub odnawiają. Schorzenie dotyka zwykle pacjentów, którzy w przeszłości borykali się z rozmaitymi chorobami żył np. zapaleniem, zakrzepicą. Owrzodzenie podudzia często pojawia się także u osób z dużymi, widocznymi żylakami.
Owrzodzenie podudzi – objawy
Owrzodzenie podudzia nierzadko rozwija się u pacjentów ignorujących żylaki. Dolegliwość jest wyjątkowo uciążliwa, a zarazem nieprzyjemna. Zmiany zlokalizowane są w okolicy kostki. W większości przypadków są one bolesne.
Owrzodzenia podudzi to również wysięki, przez które konieczna jest częsta wymiana opatrunków. Nie można nie wspomnieć także o męczącym zapachu, który jest uciążliwy zarówno dla chorego, jak i najbliższego otoczenia. Trzeba wspomnieć, że wywołuje on znaczną utratę elektrolitów oraz białka. Otwarte rany na nogach leczenie nie należy do najłatwiejszych, ponieważ obrzęk i wysięk utrudnia gojenie się ran.
Owrzodzenie podudzi – leczenie
Otwarte rany na nogach leczenie odbywa się w specjalistycznej klinice lub ośrodku zdrowia. Należy wziąć pod uwagę, że jest to poważna dolegliwość, która może nieść za sobą wiele poważnych konsekwencji. Właśnie dlatego nie należy jej ignorować. U wielu pacjentów wystarczy zastosować profesjonalne opatrunki oraz opaski uciskowe.
Może jednak okazać się, że do wyleczenia owrzodzeń podudzia niezbędne jest przeprowadzenie zabiegu. Najczęściej dotyczy to pacjentów w zaawansowanym stadium choroby, czyli borykających się z obfitymi wysiękami oraz rozległymi ranami.
Owrzodzenie podudzi – nawroty
Każdy chory powinien wiedzieć, że owrzodzenia podudzia mogą nawracać, a wszystko zależy od przyczyny dolegliwości. Właśnie dlatego leczenie nieinwazyjne nie daje stuprocentowej pewności długotrwałego wyeliminowania uciążliwych objawów.
W przypadku nawrotu dolegliwości zaleca się zabiegowe leczenie otwartych ran na nogach. Zwykle jego inwazyjność jest niewielka, dzięki czemu pacjent dość szybko może powrócić do normalnego życia. Głównym celem jest przywrócenie wydolności żył powierzchniowych. Jest to skuteczny sposób na zminimalizowanie ryzyka powrócenia choroby.